- odebrać sobie życie
- лиши́ть себя́ жи́зни
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
odebrać sobie życie
Смотреть что такое "odebrać sobie życie" в других словарях:
odebrać sobie [komuś] życie — {{/stl 13}}{{stl 7}} popełnić samobójstwo, zabić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młody człowiek odebrał sobie życie, skacząc z okna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakterystyczny dla materii organicznej, ograniczony czasowo stan zachodzenia w organizmie zespołu procesów biochemicznych, takich jak:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego
zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… … Słownik języka polskiego
pozbawić — dk VIa, pozbawićwię, pozbawićwisz, pozbawićbaw, pozbawićwił, pozbawićwiony pozbawiać ndk I, pozbawićam, pozbawićasz, pozbawićają, pozbawićaj, pozbawićał, pozbawićany «spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez … Słownik języka polskiego
amerykański — amerykańskiscy «dotyczący Ameryki, Amerykanów» ∆ Pojedynek amerykański «rodzaj pojedynku, w którym ten z przeciwników, na którego padł los, obowiązany był odebrać sobie życie» ∆ Amerykańskie złoto «tombak platerowany złotem» ∆ bot. Sosna… … Słownik języka polskiego
popełnić — dk VIa, popełnićnię, popełnićnisz, popełnićnij (popełnićełń), popełnićnił, popełnićniony popełniać ndk I, popełnićam, popełnićasz, popełnićają, popełnićaj, popełnićał, popełnićany 1. «dopuścić się czegoś złego, zrobić coś złego» Popełnić… … Słownik języka polskiego
zastrzelić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} strzelając do siebie, odebrać sobie życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zastrzelić się z rozpaczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wejść — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… … Słownik frazeologiczny
wchodzić — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… … Słownik frazeologiczny
